Op
een dag zijn onze hondjes eens weggelopen.
Ik
was nog aan het slapen en werd wakker. Beneden aangekomen zag ik dat mijn bomma
vol paniek met de poetsvrouw en de politie aan het praten was. Ze zei dat de
chiwawa’s weggelopen waren. De politie was mijn bomma aan het kalmeren.
We
gingen allemaal samen naar de hondjes zoeken.
Na
zeker een uur vonden we 1 hond (Better) bij een mevrouw in de hand. We vroegen
haar terug, maar de mevrouw wilde haar niet teruggeven. Ze zei dat ze Better aan
haar dochter wilde geven, maar mijn bomma zei “neen, dan gaat niet, want dat is
onze hond!”.
Dan
is de politie moeten komen en hebben we Better teruggekregen.
Na
wel 3 uur zoeken, in heel Knokke, hebben we de 2de hond (Ulanie) op
het strand gevonden. Mijn bomma was zo blij toen we haar zagen.
Redders
van de zee liepen achter Ulanie. Die was zo bang, dus moesten wij ook achter
haar lopen. Eindelijk kregen we haar te pakken en waren zo blij we onze 2 hondjes
teruggevonden hadden.
“Eind
goed, al goed” dachten we!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten