Malika

Auteur: Geertje Gort

Malika is een meisje van Marokkaanse afkomst. Ze is bijna 13, maar denkt er niet aan om een hoofddoek te dragen. Haar twee beste vriendinnen zijn Lisa en Hajar.

Op de laatste avond van het schooljaar is er een musical op school. Malika zit in groep 8 en is best zenuwachtig, ook al heeft ze maar een kleine rol. Lisa is supergoed in toneel en zingen en heeft daardoor de hoofdrol.

Tijdens de grote vakantie gaat Lisa naar Frankrijk en is Hajar naar Marokko. Wat Moet Malika nu 8 weken lang gaan doen? Mama vindt het te duur om ook dit jaar naar Marokko te gaan. Zus Yasmine studeert immers nog.

Net als haar grote zus wil Malika ook een vakantiejob doen. Bij de drogist hangt een poster, maar dat is pas vanaf 16 jaar. Als ze zich opmaakt, ziet ze er zeker ouder uit, dus op die manier wil het meisje het toch gaan proberen. De winkelier heeft het echter door. Hij heeft wel een ander jobje voor haar: ze mag twee dagen per week op zijn dochtertje Romy passen.

Die avond gaat de telefoon. Een oom uit Marokko vertelt dat opa in het ziekenhuis ligt. Hij heeft een lichte hartaanval gekregen. Mama en papa beslissen om met kleine broer naar Marokko te vertrekken. Ondertussen komen oma en opa Malika, Said en Yasmine bij het huishouden helpen.

Said is de grote broer van Maila. Hij zit bij de groep van Lange Willem. Daar horen bijna alleen jongens die ban school geschopt zijn bij. Iedereen van de bende rookt!

Als Malika op Romy past, gaan ze samen naar de bioscoop. De groep van Lange Willem is er ook. De baas van de bioscoop vraagt om niet te roken. Said is de enige die stiekem zijn sigaret dooft.
Een paar nachten later wordt er ingebroken in een nachtwinkel. Het zijn vooral de oudere van de groep die het doen, maar iedereen moet een nachtje in de gevangenis. Said wordt ook uit zijn muziekband gegooid, omdat hij te weinig komt. Hij was te veel bezig met de bende van de lange Willem. Zelfs de belofte aan opa om in de moestuin te helpen, komt de jongen niet na. Hij slaapt ook al niet meer thuis. Iedereen maakt zich zorgen.

In plaats van papa te bellen, werkt de familie met de wijkagent samen om alles op te lossen. Lange Willem moet daardoor naar de gevangenis. En Said, die mag weer bij de band!

Op het einde van de vakantie zijn Hajar en Malika terug. Zo hebben de meisjes toch nog een leuke week samen. En als mama, papa en kleine broer met goed nieuws terug van Marokko komen, is Malika natuurlijk superblij.

Iedereen is terug samen en alles loopt goed!

Mijn mening:
Ik vond het een heel mooi en spannend boek over mensen van een andere cultuur.
Het was vlot om te lezen, omdat het heel erg boeiend was. Ik heb het in een weekje kunnen uitlezen.
Juliana

Timo

Zoals jullie wel weten, ken ik Timo best wel lang. 

Soms is het wel eens moeilijk geweest tussen ons. Maar goed, daar gaat het niet over. 
Ik vind Timo de drukste jongen die ik ken (het lijkt wel alsof hij ADHD* heeft), maar wel de eerlijkste en ongeveer de leukste jongen die ik ken.
Timo kan je OVERAL verwachten. 
Hij staat altijd klaar voor kinderen die bijvoorbeeld nieuw zijn. En hij wil altijd iemand helpen. 
Voor mijn part kunnen we wel een voorbeeld nemen aan hem (allé, dan wel minder druk, maar ja).

*ADHD is een stoornis waar je overal energie voor hebt.

Rafael

P.S. zoals je misschien nu wel door hebt, ben ik blij dat Timo in onze klas gekomen is.

Op reis naar Durbuy

In de krokusvakantie zijn we naar Durbuy geweest.
We hadden daar een gezellig huisje gehuurd.
Het huisje lag boven het stadje Durbuy en het stadje was bereikbaar via de trappen.
Het waren er 167.
Elke morgen liep mijn papa (soms ging ik mee) langs de trappen naar de bakker.
De eerste dag was het redelijk lastig, de dagen erna werd het steeds makkelijker.
We hebben daar een paar mooie wandelingen door het bos of langs de Ourthe gemaakt.
Durbuy zelf bezochten we ook een paar keer.
In het stadje zijn leuke winkels.
We zijn er ook een paar keer gaan eten.
We zijn eens naar La Roche gegaan.
Daar bezochten we een spookkasteel en aten daarna een pannenkoek.
Er waren ook vrienden van ons mee, maar zij bleven niet zo lang als wij.
Ik vond het superleuk, supermooi, maar superjammer dat er geen sneeuw lag.
In de plaats heeft het wel veel geregend.
Het leuke aan de regen was wel dat wij samen in het huisje gezelschapsspelletjes hebben gespeeld.
Alleen spijtig dat ik mijn poesje Filou wel heel hard gemist heb.
Mijn grootouders zijn echter wel gekomen om Filoutje gezelschap te houden.
12/02/16
Jolien